Als je weet waarom dingen zijn zoals ze zijn is het vaak veel makkelijker te begrijpen. Oorzaken en achtergronden belichten geeft meer inzicht waardoor dingen duidelijker en logischer worden.
Als iemand vraagt ‘wat moet ik doen om mijn hond minder angstig te maken’ is het belangrijk te weten dat angst een overlevingsmechanisme is die onbewust in werking wordt gezet. Of de dreiging die wordt ervaren reëel is of niet maakt niks uit. De hersenen detecteren gevaar en sturen via neurotransmitters chemische stoffen naar organen en spieren.
Angst kent meerdere vormen. Er is een algemene angst, we noemen dit een ‘onzekere hond’ of het kunnen bepaalde prikkels zijn die angst veroorzaken. Wanneer de hond bang is voor 1 of een paar prikkels is hier vaak nog wel mee te leven als die niet dagelijks voorkomen.
Leven met een angstige, onzekere hond is wel lastig. Laten we naar de oorzaken gaan kijken door in de achtergrond en genetica te duiken.
Als een pup in het wild wordt geboren krijgt hij/zij als die oud genoeg is een plek in de rangorde van de roedel, de groep waarin hij leeft. Hij leert al het noodzakelijke van groepsgenoten. Ook bij onze honden is het grootste deel van deze instincten nog aanwezig. Wel is er door selectief fokken bij bepaalde rassen het instinct gereduceerd en meer gericht op gezelschap en/of uiterlijk. Wij selecteren heel anders dan de natuur zou doen. Dat hoeft niet problematisch te zijn maar is het vaak wel.
Angstige honden
oorzaken - gevolgen - oplossingen
Pups leren in de eerste 8 weken van hun leven wie hun soortgenoten zijn. Dit wordt de inprentingsfase genoemd. Ze leren nog veel meer maar het belangrijkste is dat ze leren wie hun sociale partners zijn. Deze periode is onomkeerbaar en kan nooit meer worden ingehaald. Als hij/zij in die periode dingen mist aan socialisatie zal dit een levenslange indruk achterlaten. Hoe meer er in deze tijd door verschillende mensen met de pup wordt gespeeld hoe beter deze hond leert dat mensen sociale partners zijn.
In de inprentingsfase leert de hond verder dat er veel te beleven valt in de wereld. Belangrijk is dat de pup met veel verschillende zaken in aanraking komt. De eerste ervaringen die een hond met mensen heeft zijn bepalend voor de rest van zijn/haar leven.
Onderzoek heeft uitgewezen dat in de natuur zwakke pups afvallen. Wij proberen elke pup in leven te houden. Het is niet aan te raden om met deze zwakke honden verder te fokken maar kunnen wel uitgroeien tot fijne familiehonden.
Wij mensen zijn verantwoordelijk voor het begeleiden van alle pups om te leren hoe zich in de mensenwereld te gedragen en staande te houden. Onderzoek heeft aangetoond dat zwakkere pups meer moeite hebben met die wereld.
Na de inprentingsfase komt de pup met 8 weken bij de nieuwe eigenaar. Zijn pups eerder bij de moeder weggehaald dan liggen (gedrags)problemen eigenlijk al direct op de loer. Van 8 weken tot 3 maanden komt de 2e socialisatieperiode om de hoek kijken. De hond leert dat mensen over het algemeen leuke wezens zijn en een soortgenoot waar je mee kunt samenwerken. De hond leert sociaal te zijn.
Hond-hond contact is in deze periode ook heel belangrijk anders zal het dier vooral mensgericht blijven. Andersom is ook waar: is de pup in deze tijd vooral onder honden dan zal hij hondgericht blijven. Willen we beide dan zullen we moeten zorgen dat de pup positieve ervaringen met allebei heeft. Samen spelen maar ook grenzen stellen is hierbij een belangrijk onderdeel. Spelen met volwassenen en kinderen (nooit pup en kind alleen laten) en oudere honden en leeftijdgenoten.
Nu zijn we bij de kern van zaak - heeft de hond in deze
2 zo ontzettend belangrijke periodes geen of weinig contact gehad met de bovengenoemde manieren dan leert hij/zij dit niet of amper meer bij.
Heeft een pup in de socialisatie geen of nauwelijks verkeer gezien en wordt hij vanaf 3 maanden bij een eigenaar in een drukke stad geplaatst dan zal hij/zij hiervoor altijd schichtig blijven. En een hond die niet heeft geleerd dat mensen erbij horen zal een angstig dier blijven wanneer hij na een week of 12 merkt dat de wereld vol is met die wezens waar hij niet mee om heeft leren gaan. Meestal zal het zo’n vaart niet lopen maar mensen met een broodfokpup lopen extra risico. Het belang van die eerste 3 maanden wordt vaak onderschat.